Verwarrend

Het is zaterdagvond 22 oktober. Buiten is het 20 graden. Binnen echt zomers. De meteorologische winter staat voor de deur. Verwarrend.

Alom aanwezig, en niet te missen, het onafscheidelijke duo voorzitter Jolien & bestuursrechterhand Daphne. Zo ze wedstrijd na wedstrijd samen aan het administratieve tafeltje tegen elkaar aan schurken, met de kopjes net boven het publiciteitspaneel uit tornend. Nooit van slag. Ook niet door een weigering van de elektronica die het scorebord moet doen werken. De vrouwelijke Stattler en Waldorf van de Muppets. Altijd goed gezind, altijd met een grote glimlach. De wereld uitdagend toelachend.

Wat te doen als ze met diezelfde grote glimlach je recht in de ogen kijkt en vraagt of je misschien weer een wedstrijdverslagje, bedoeld een verhaaltje, gaat schrijven? Wie kan er dan nee zeggen? Verwarrend. Geen papier en pen bij, en journalisten mogen de realiteit geen geweld aan doen. Alle begin is moeilijk. Doorbijten maar. Even spelersnamen achterhalen. Een grote opgave, want mijn hele leven al geen namen kunnen onthouden, dat er met de jaren niet beter op geworden is. Moet ik het opgeven of flink zijn? Ik ken er slechts twee: Stef en Theo. Het zal je geraje. En ook die van trainer / coach Pieter, maar die is eigenlijk ook familie.

Ik moet eerlijk zijn. Het belangrijkste feit dat me over de streep getrokken heeft zijn de goede berichten die tot mij gekomen zijn. Berichten over de sfeer met name, op trainingen en wedstrijden. De onderlinge humor, de acceptatie van elkaars gebreken, kortom de ideale ingrediënten voor plezier en resultaten bij een topsportteam.

Dit seizoen worden de degens gekruist tegen ploegen in derde nationale. En daar horen reservematchen bij. Mooi, want dan kan iedereen in ieder geval minstens een setje voluit het ware gelaat tonen. Tegenstander is Skill Tournai B.

De hele Felcotribune zit vol. Vol met liefjes, familie. Trotse papa’s en mamma’s, in de hoop in ieder geval niet in kindvervangende schaamte te moeten vallen. Vol met grote clusters. De familie van Durme. Dirk is overal. Met name de extended familie van Stef legt het meeste supportersgewicht in de schaal en houdt het grootste deel van de zitjes warm. Daarnaast dribbelt het luidrustige deel van de Engelsen de hele sporthal door. Tournai Generale. Zoontjelief bekijkt in alle rust het hele gebeuren vanuit zijn buggy, met zijn knuffel aan zijn zijde. Zo lief. Mama Julie terecht trots met glimmende oogjes, sterke papa even trots en teder. Vandaag viert hij zijn verjaardag. En dat is aan iedereen rond gebazuind. Hij zal het geweten hebben.

De reserves trappen af. Met grootse inzet. Met na ruim een jaar revalidatie van een operatie aan de vanwege een verkeersongeluk twee afgescheurde kruisbanden Theo aan de pass. En wat ziet papa dat graag. Ook dat hij weer onder de mensen kan zijn. Onder plezante volleyballers. Want hij kan niet zonder. De reserves van Tournai kunnen niet tegen de gretige Gavereraars op. Worden af en toe weggespeeld. Getuige het totaal aan spelers, zullen we er in de hoofdmatch terugzien.

De hoofdmatch dan. Een halve set kunnen de bezoekers aanklampen aan thuisploeg. Gavere dat met passie en de wil om te winnen al in de tweede helft van diezelfde set duidelijk maakt wie hier zal gaan winnen. Kenners op de tribune voorspellen het. Tournai kan de giftige Gavereopslagen niet goed verwerken. Niet goed genoeg om de passeur dreigend te laten dirigeren.

Set twee wordt een kopie van het laatste deel van de eerste: bij Tournai gaat het van kwaad naar erger. Ze moeten ondergaan, en dat helpt niet voor het Henegouwse moraal. Logischerwijze het tegenovergestelde bij de Vlamingen. Daar niemand die een traantje laat voor van een foutje tot blundertje. Ook set twee in de sacoche.

Tournai probeert dan nog wel wat, maar het gezegde van het kastje naar de muur is op zijn plaats. Tournai moet ondergaan. Gavere zegeviert.

De avond is nog lang. Dorst laven. Discolampen en laserlicht aan. Een eigen wereld. Dansmuziekje uit de boxen voor chronotiktok danspasjes, die je ook Jolien niet meer moet leren. Collectief nummers kiezen met momentondersteunende teksten. Zoals bij het steeds opnieuw vieren van Stefs verjaren, op velerlei wijzen. Nummers ook en Francais, in verbroedering luid meegezongen en geklapt door de tot laat gebleven spelers van Tournai. Lol overall.

Zijn er al drie van de 6 matchen met alle punten gewonnen. Twaalf uit zes, gedeeld vierde in de ranglijst. Welke ogen worden er nog gegooid? 

Verwarrend. 

PuntNL.